behind the scenes/ ほんとうのともだちがほしい。

Publicado por Fátima | 4 comentarios»
Detrás vuestra estoy yo. Veo como todos avanzáis a paso rápido (algunos más rápidos que otros) y mientras veo como sigo en el mismo sitio.

Imagino que esta sensación es parecida a la de estar al otro lado del escenario. Deseas salir, lucirte, que te conozcan más personas, poder brillar durante un momento y intentar comerte el mundo, pero aún no te toca salir. Hay otras personas actúando antes. En mi caso, no se si algún día llegaré a actúar.

Es una sensación extraña, desagradable pero motivadora a la vez. Es como un reto cuyo objetivo no sé si llegaré a lograr.

Realmente todo este tiempo he estado luchando contra mi misma para recuperarme. A veces se hace difícil, estoy acostumbrada a verme solo de manera negativa, empezar a meter virtudes o a aceptarme es un paso complicado de realizar. Cuando intento no hacerme daño a mi misma siento como si algo grande se moviera en mi interior... El caso es que he estado meses encerrada en mi misma sin querer salir al exterior. He perdido contacto con muchas personas.. y no se ><' una se siente como si fuera una hormiguita pequeña que ha acabado en el olvido con el paso del tiempo.

Ah.. >< que tonterías escribo.

Bueno, realmente, ¿qué más da? XD si nadie lo lee y es mi blog. Escribiré lo que quiera , cuando quiera y como quiera.

4 comentarios:

Xesa Says:

Saps perque hi ha gent actuant abans que tu? Perque els millors sempre actuen al final, i tu actuaras quan tu vullgues, perque els millors són els qui dirigeixen l'obra.

Pensa que quan decideixis obrir-te a l'exterior, hi haurà gent esperan-te (aixó ja va sense sentits metaforics, es la veritat xD)
I el contacte amb les persones sempre estas a temps de recuperar-lo. Fixat en mi, hi han moltíssimes persones de València que les veig una vegada cada dos o tres mesos, i no parlem ni per msn ni res. En canvi, aquest divendres, quan vaig anar a l'aniversari, van vindre un munt de persones a saludar-me i a abraçar-me, tot i que no tenim molt de contacte.

I per cert, encara que no et comente molt (per no dir casi mai >.<), si que et llegeixo, sempre ho faig xD
Ho has d'entendre, escrius coses en les que jo moltes vegades no et puc comentar ^^u Més que res perque son reflexions teves.

Kaisser Says:

entonces, por eso no respondes a los mail de un amigo?

::Sheila:. Says:

Yei, no te quejabas de que no te comente nada, pues ya esta xDDDD

Fátima Says:

oh si, gran comentario xD

Publicar un comentario